In het weekend zit señor Tom in een appartement eigendom van de spaanse school in Cusco. Het appartement is ideaal gelegen op 5 minuutjes van San Blas en 10 minuten van het stadscentrum. Zoals in vele huizen en appartementen in Cusco is de watervoorziening niet de hele dag gegarandeerd. ´s Morgens heb je meestal wel water om te douchen, maar de rest van de dag is het koffiedik kijken. De douches hebben hier allemaal een ´primitief verwarmingssysteem´ dat in de douchekop verwerkt zit. Via een elektrische draad die open en bloot naar een bijzonder "sexy" zekeringenswitch gaat -die aan de muur hangt te bengelen- wordt het systeem van stroom voorzien. Dit systeem hing zowel bij mijn gastgezin in Cusco, als in mijn huis in CaiCay en appartement in Cusco ... meestal komt er superlauw water uit de kraan ... een betere manier om water te besparen bestaat er niet, want langer dan 5 minuten wil je er niet onderstaan !
Over water gesproken ... zo kunnen we naadloos overgaan naar de Tambomachay watertempel die idyllisch in de rollende heuvels van de stad gelegen is. Hier is de watervoorziening wel 24 op 24 gegarandeerd ! Uit een onzichtbare bron stroomt het water de tempel in, waar het zijn weg vervolgt in een stroom die zich vervolgens opsplitst in 2 stroompjes die samenkomen in een bassin ... Hierna verdwijnt het water onder het grindpad, om aan de andere kant van het pad bij een riviertje weer tevoorschijn te komen.
Volgens Peruaanse antropoloog Juan Nuñez del Prado hebben de Inca tempels naast een praktische kant (zoals terassen met gewassen, en watervoorziening) ook altijd een metaforische energetische betekenis. De Inca´s deden niet alleen maar de maïs beter groeien ! Met de wijsheid die in hun tempels zat, gaven ze de mensen ook de mogelijkheid om hun bewustzijn te ontwikkelen.
Juan Nuñez del Prado heeft jarenlang -de kennis en wijsheid van de Queros indianen die hoog in het Andesgebergte nog steeds de wijsheid en de tradities van de Incacultuur levend houden- bestudeerd en toegepast. De diepe verbondenheid die de indianen met de natuur hebben, komt ook tot uitdrukking in de Inca tempels.
In een plaats als Machu Picchu komt deze onderlinge samenwerking tussen mens en natuur op een visueel zo een wonderbaarlijke manier tot uitdrukking, dat je alleen maar kan veronderstellen dat de Inca´s een bijzondere kennis hadden van het universum !
Maar terug naar Cuzco nu en de de Tambomachay tempel, die ook kan gezien worden als metafoor van het leven en de dood. Zo stelt de waterstroom die van 1 levensstroom overgaat naar 2, symbolisch het moment van de dood voor ... wanneer lichaam en geest zich van elkaar scheiden. Het water stroomt vervolgens naar een andere tempel aan de overkant van een klein riviertje. Dit is een metafoor voor de reis die de ziel maakt, over de rivier van leven en dood. Zoals ook wordt uitgedrukt in de Griekse mythologie van de rivier Styx . De Tambomachay tempel beschrijft dus 1 van de grootste mysteries van het leven ... de dood.
Toen Hermanski bij deze tweede tempel -aan de overkant van de river- zat, kwam er een jeugdherinnering in hem op. Het was het lied "De historie van steentje" van Willem Vermandere (luister op youtube). Het lied beschrijft het levensverhaal van Roger Vandersteene een vriend van Willem die naar Canada trekt om de indianen te gaan bekeren voor het Christelijke geloof. In plaats van dat "steentje" de indianen bekeerd, bekeren de indianen Roger voor hun levensvisie. Op het einde van het lied sterft "steentje" ... en zijn kano draait de grote oceaan op.
Als kind werd ik altijd , wanneer Willem dit lied zong op een van zijn concerten, op 1 of andere manier geraakt door dit beeld : de laatste bocht om ... de grote oceaan op.
Zoals de indianen voor hun levenswijsheid, zich door de natuur laten inspireren. Zo is het beeld van de grote oceaan opvaren ook een mooie metafoor voor het leven en de dood, want in die grote oceaan begint het leven weer opnieuw. Het water verdampt onder invloed van de zon tot regenwolken, die in de bergen onder de vorm van sneeuw en regen zorgen dat er weer een nieuwe rivier ontstaat. De jonge rivier stroomt snel en wild -als met de energie van een jong kind- naar het dal, waar de rio begint aan zijn reis door landen en steden terug naar de oceaan. Op het einde van zijn reis is de rivier weids en breed vol met levenskennis door de gevolgde weg en klaar om weer in de oceaan uit te monden. Waar de cyclus van leven en dood weer opnieuw begint ...
De cyclus van leven en de dood, zit zo verweven in de natuur... is in feite zo natuurlijk ;-). Terwijl de meeste mensen bang zijn voor de dood, maakt de natuur duidelijk dat de cyclus van leven en dood heel normaal is ... dus waarom zouden we Arnold Schwarzenegger niet geloven als hij zegt ... "I´ll be back !"
Op de terugweg van de Tambomachay tempel naar Cuzco, wandelde Hermanski tussen de verschillende Inca-ruïnes die boven de stad liggen. De Peruanen komen hier in het weekend picknicken en voetbal spelen, het is er bijzonder relaxed vertoeven. Een bijzonder gevormde en door Inca´s bewerkte rots, vormt het Q´enko complex. Je kan ook in de rots rondlopen, waar de Inca´s allerlei vormen hebben uitgehouwen. Een jongetje die postkaarten verkocht op de Plaza de Armas vertelde me dat de uitgehouwen zetel die op bovenstaande foto staat, gebruikt werd om te reizen naar andere tempel complexen ... zoals Machu Picchu en Inti Huatana in Pisaq ... Een jongetje met veel fantasie of niet ... misschien was deze rots wel een "beam me up Scotty zetel", avant la lettre ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten