zondag 30 januari 2011

Saqsaywaman

Zoveel mogelijk mensen in een mini-bus proppen, de Peruanen kennen er wat van ! Al wandelend door de stad, zie ik de transportbusjes voorbijrijden met mensen die tegen het glas gedrukt staan ... het is een lachwekkend gezicht, behalve als je erin zit natuurlijk.

Hermanski had prijs toen hij naar de ruïnes van Saqsaywaman ging. Met z'n allen in het minibusje, gezellig ja ! Mijn yoga-leraar Al zei onlangs nog al lachend :"  Have you tried local transportation yet ? You're sitting with 23 people jam-packed in a mini-bus, and they just keep on opening the door at every stop to let more people get on the bus .. It's just insane, are they trying to set a new record ?"

Na de benauwende busrit kreeg Hermanski boven op het bergje bij Christo Blanco, een adem-die-ruimte-in-mooi-uitzicht op de stad ... Christo Blanco is de Peruaanse versie van Jezus-op-de-berg, het standbeeld licht 's avonds wit op boven de stad. Vanaf de 'verlichte' Jezus is het eventjes een klein stukje afdalen, naar de ruïnes van Saqsaywaman.


Saqsaywaman is enkele voetbalvelden groot. Het eerste wat je ziet is een zigzaggende muur, drie terrassen hoog, die over een lengte van 300 m de toeschouwers verbluft. De stenen die in de muren verwerkt zijn,
zijn gigantisch 'tot 5 meter hoog' en 'tot 350 ton zwaar'.


 
Cusco was oorspronkelijk in de vorm van een Puma gebouwd, Saqsaywaman was de kop en de zigzag muur waren de tanden van het dier ... het lijf werd door de oude stad gevormd. De zigzag vorm van de tanden lijkt ook wel op een bliksemschicht. 

Saqsaywaman werd gebouwd door Pachakuteq, de 9de Inca heerser. Pachakuteq was de man die het Inca rijk, dat oorspronkelijk slechts enkele tientallen kilometers rondom Cusco groot was, samen met zijn zoon Inca Yupanqui transformeerde tot een immens rijk dat bijna heel Westelijk Zuid-Amerika bestreek. De naam 'Pachakuteq' betekent letterlijk de wereld op zijn kop zetten.


Naast de gigantisch muur, zijn er ook andere ruïnes op het terrein te vinden. Zo liggen er de overblijfselen van een rond bassin, dat vroeger de watervoorraad van de hele stad Cusco herbergde.

De Inca priesters zegende dit water door middel van rituelen. Er stonden eveneens gouden godenbeelden in de nissen rondom het bassin. Zo kwamen de 'zegeningen' dus rechtstreeks in het water en bij de mensen thuis in de stad terecht. In Inca tijden was het alledaagse, zoals de watervoorziening, iets 'sacred'.

Vandaag de dag staan er op elke watertoren in Europa wel enkele GSM-antennes, zodat het water gezegend wordt met alle 'blablabla' die we dagelijks via onze GSM's verzenden. Wetenschappers hebben uitgevist dat water informatie kan bevatten ... Het principe waar onder andere homeopathie op is gebasseerd. De mens bestaat tenslotte uit 75 procent water. Alles wat we denken of voelen wordt vliegensvlug via het water in uw cellen in uw lichaam opgeslagen. Vandaar dat gelukkige mensen, er ook gelukkig uitzien. De happy code straalt gewoon uit hun cellen :-)

Om deze kleine encyclopedische uitstap even af te ronden ... Wilt u even als de Inca's vrolijk gezegend water in uw badkuip krijgen ... Spreek dan  gewoon even uw "holy blessings" in op uw mailbox ... en dankzij de moderne technologie stroomt het gezegende water zo uw badkuip in !

Klinkt dit allemaal te science fiction voor u ... dan ´time-travellen´ we gewoon weer  terug naar de Peruaanse realiteit. Terwijl Hermanski aan het rondlopen was in Saqsaywaman, vlogen er enkele kolibries rond. Echt een wonder der natuur deze vogeltjes, de tijd lijkt even stil te staan als ze al zwevend boven een bloem de goddelijke nectar binnenlepelen. Die stil gezette tijd wordt daarna weer vliegensvlug ingehaald wanneer de kolibrie ´fastforward´ verdervliegt naar een nieuwe bloem ! Over 'time-travel' gesproken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten