Met een wijde bocht draait het vliegtuig de vallei van Cusco in, om 5 minuten later te landen op het vliegveld. Het luchthavengebouw is a l'improviste, want in verbouwing en zo atypsich geen versterkte vestiging. Bij het buitenkomen van de luchthaven hoorde Hermanski zijn naam al roepen (ook wereldberoemd in Peru ?) en 5 minuten later zoeft de taxi van het hotel al richting Cusco centrum. Het eerste wat opvalt, is de bouwstijl van de huizen, die als 'ruwbouw nouveau' kan worden omschreven.
Hermanski's hotel voor 1 nacht (bovenstaande foto) heet 'Cusi Wasi', dit betekent 'vrolijk huis' in de Quechua taal van de indianen. De kamers van het hotel kijken allemaal uit op een gezellige binnenkoer, het betere 'Melrose-place-gevoel' zeg maar. Op deze binnenkoer krijgt Hermanski de eerste coca thee van zijn leven voorgeschoteld, het smaakt als gewone kruidenthee, en schijnt goed te zijn tegen de hoogteziekte. Want de 3360 meter waarop Cusco ligt, dat voel je ...
Het hotel heeft een Nederlandse eigenaar, Raymond die getrouwd is met de charmante Peruaanse Miluska. 's Avonds is Hermanski eventjes gaan rondparaderen op het wereldberoemde 'Plaza de Armas' plein van Cusco. Het plein wordt door de Nederlandse kunstenares Caroline omschreven als een harmonieus plein, met een Spaanse atmosfeer (a la Madrileense pleinen)... ideaal om flanerende mensen te observeren.
Het loopt er ook vol met loslopende honden met een zachtaardig karakter. Als toerist word je wel constant achtervolgd door mensen die tekeningen of Peruaanse mutsen en armbandjes willen verkopen. Adios Amigo ... hoor je dan ook overal roepen. Deze amigo heeft een muts gekocht van onderstaande Peruaanse vrouw, met als wederdienst enkele soles en een 'couleur locale' foto op de Plaza de armas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten