Inka trail

Hermanski dacht bij het begin van zijn Peru avontuur bij zichzelve "Wat zou de ideale afsluiter van mijn Peru reis zijn ?" Het antwoord kwam op 22 december na zijn eerste bezoek aan Machu Picchu. In dit magische landschap wil ik mijn Peru avontuur afsluiten ! In stijl dan wel ... door de Inca trail door de Andes te wandelen. Zoals de Inca chasquis, of boodschappers die vroeger de Inca trails gebruikte om boodschappen over te brengen van Cusco naar Machu Picchu of andere steden.

Zo gezegd, zo gedaan ... vorige week vrijdag was het zover de 45 km lange, 4 dagen durende camino Inca stond op het menu ! Op dit moment zit ik in een coffee shop in Aguas Calientes aan de voet van Machu Picchu dit verhaal te typen, met een Inca coffee voor mij (koffie gemixed met coca) ... ik kan terugkijken op een deugddoende trektocht door de Andes bergen die Machu Picchu omringen. Het is inderdaad de ideale afsluiter van mijn verblijf in Peru geworden !

Een land bezoeken is toch vooral mensen ontmoeten ... In gezelschap van 8 Amerikanen en 3 Brazilianen heeft Hermanski de weg naar Machu Picchu volbracht ! De Amerikanen zitten allemaal op dezelfde Universiteit in Pittsburg, Pensylvania (Eric, Jared, Philippe, Lisa, Rebecca, Chris, Alone en Sally)  en verder de Braziliaan Breno uit Natal, en ook was er Claudio uit Recife met zijn 66 jarige moeder uit Rio.

45 km is eigenlijk niet zo ver voor 4 dagen, de tocht kan namelijk op 1 dag afgelegd worden ! De snelste tijd ooit is zelfs slechts 3 uur en 45 minuten ... ongelooflijk maar waar, zeker als je weet dat een bergpas van 4200 m en 3850 m overbrugd moet worden en dat wij er 4 dagen over doen. De Inca trail begint iets verder dan Ollantaytambo aan de Urubamba rivier op 2850 m hoogte en eindigt op 2400 meter hoogte in het sprookjesachtige landschap van Machu Picchu ... onderweg kom je verschillende Inca ruïnes tegen, genre Machu Picchu maar dan veel kleiner. Onze gids legde ook uit dat de Inca´s lange tunnels hadden gemaakt door de bergen ... (de zuurstofschachten waren nog te zien).

Machu Picchu ... Do you see what I see ?

Dag 1 en dag 4 zijn eigenlijk een piece of cake ... maar dag 2 en 3 is heel andere koek ! Op dag 2 staat er een  bergpas van 4200 meter op het menu ... De inca´s hebben de Inca trail van stenen trappen voorzien, maar dat maakt het er niet makkelijker op ! Want het is de zuurstof die het grootste probleem is op die hoogte, ademen gaat zo moeizaam ... je longen happen naar zuurstof die er niet is ! Alles lijkt dan ook in slow motion te gaan,  je moet noodgedwongen om de 5 minuten eventjes pauseren om weer op adem te komen. Zelfs met de top in zicht ... gaat het tergend traag !

´s Nachts werd er in tenten geslapen, het eten werd voorzien door een Peruaanse kok. Tenten en al het kookmateriaal inclusief een volwassen gasfles, werden door 12 ?!? Peruaanse dragers voor ons over de Inca trail gebracht. Deze dragers moeten voor ons arriveren, ze wandelen dan ook niet ... maar lopen eerder. Ze hebben trouwens geen berguitrusting en lopen rond op sandalen, respect voor deze mannen ! Zeker voor de man die met de gasfles op zijn rug, de 4200 meter hoge berg op moet ... en weer af.

Dalen gaat iets makkelijker omdat daar niet zoveel zuurstof voor nodig is, maar de ongelijke trappen vormen al snel een aanslag op knieën en kuiten. Hermanski zijn rugzak was dan ook nog eens superzwaar ! Onze gids vroeg of ik Inca stenen bij had ? Licht inpakken is de boodschap ...

De Amerikanen waren business studenten, die in mei afstuderen aan de universiteit van Pittsburg. Allemaal bijzonder sympathieke mensen met gevoel voor humor ... en ze kwamen uit verschillende delen van de US (Arizona, Colorado, Washington, New York, San Diego, Michigan etc.) Ik heb weer bijzonder veel opgestoken uit onze gesprekken, ze hadden trouwens bijna allemaal al een job bij een multinational.

De Braziliaan Breno nodigde mij dan weer uit om eens een kijkje te nemen in Natal ... het jaar rond warm weer, prachtige stranden, een veilige stad en sexy Braziliaanse vrouwen ! De 66 jarige vrouw uit Rio heeft de tocht naar Machu Picchu ook min of meer volbracht, al moest onze Peruaanse gids Simon haar de voorlaatste dag wel 2 uur op zijn rug over de trappen sjouwen ... een ongelooflijke prestatie  !

De laatste dag moesten we 's morgens om half 4 opstaan, om vanuit de Winaywayna ruïnes (forever young betekent dat ... een beetje ironisch na 3 dagen wandelen op het Incapad voel je je allesbehalve "forever young") naar de zonnepoort te stappen. Die zonnepoort ligt op een iets hoger gelegen bergtop vlakbij Machu Picchu ... het zicht bij de zonnepoort was nul komma nul, we zagen alleen de witte mist van wolken. Maar dan als bij toverslag begonnen de wolken op te lossen ... en stilletjes aan kregen we meer en meer details van Machu Picchu en de omringende sprookjesachtige bergen te zien ... een onvergetelijke ervaring !